fbpx

Machus – een besluit

door | 0 Reacties

Ik heb een dapper besluit genomen in het belang van het geheel. Een besluit waar ik van weet en zie dat het beter is. En daarnaast doet het zeer: mijn paard Machus heeft een nieuw thuis en blijft bij Huifkarbedrijf Terpstra op Terschelling.

Zoals jullie misschien weten heb ik eind april besloten dat Machus op werkstage naar Huifkarbedrijf Terpstra zou gaan. Het idee was om hem na de zomer weer naar huis te halen. Dat alleen al was voor mij een grote stap. Het voelde als falen dat ik Machus niet kon bieden wat voor hem belangrijk was. Nu hij daar drie maanden is, zie ik hoe hoe hij – meer dan bij – het er naar zijn zin heeft.

Hij staat met 22 paardenvrienden, vooral ruinen. Ruinen waar hij regelmatig mee ravot; iets wat de merries waar hij mee stond nooit wilden. Fysiek gaat elke dag aan de slag, onbeperkt voer, grote stukken land. Ik zie dat hij daar veel meer aan zijn trekken komt, zowel qua groep als samenstelling, maar ook voor het werk waar ik hem voor nodig heb en de fysieke beweging waar hij wel bij vaart.

Een besluit dat best even heeft geduurd voordat ik hem kon en durfde te nemen. Een besluit waar een aantal overtuigingen en belemmeringen op zaten die ik verder moest verkennen en loslaten.

De overtuigingen die ik tegenkwam:

  • Je hebt een dier voor het leven, die doe je niet zomaar weg als het moeilijk is.
  • Het voelt als falen als ik dit niet voor elkaar krijg.
  • Ik ben opgevoed met niet opgeven, waar je aan begint dat maak je af.
  • Als ik het niet kan, wie dan wel (deze is echt heel arrogant om te denken, maar eerlijk is eerlijk hij kwam wel langs).
  • Het heeft tijd nodig.
  • Hij is nog jong hij groeit er wel overheen ( dat hoopte ik en was ook een motivator om maar niet op te geven).
  • Moeilijk kunnen voelen en toegeven wat ik echt voelde en hoeveel stress het mij gaf.
  • Vergoelijken wat ik zag en hoe het voelde.

Loslaten doet zeer, het betekent afscheid. Dat betekent afscheid van zowel het fijne als het niet-fijne. Daarnaast weet ik dat elk afscheid ook weer een nieuw begin is.

Dit is leiding nemen en dit is groei.

Groei gaat vaak gepaard met groeipijn. Machus heeft mij veel geleerd. We hebben in het leven samen een stukje opgelopen. Ik heb hem geholpen door hem bij een handelaar weg te halen en hem op dit pad te zetten.

Mijn leiderschapskwaliteiten zijn gegroeid:

  1. Mijn focusspier is gegroeid.
  2. Mijn geduld is op de proef gesteld en beter geworden.
  3. Ik heb geleerd om kleine signalen nog serieuzer te nemen.
  4. Ik kan er weer een stukje beter mee omgaan als iets anders loopt dan gehoopt.
  5. Niet leuk gedrag is een uiting van wat anders; dat is mij nu nog duidelijker.

Ik ben dankbaar en blij dat hij in de buurt staat en het goed heeft. Ik kan hem zien als ik wil en kan af en toe nog een ritje op hem maken.

Ik heb goed voor hem gezorgd, in het belang van het geheel.

En zoals jullie gelezen hebben voelt het besluit goed én doet het zeer. Dit is wederom een les ‘Waar focus ik mij op?’. Want: waar je op focus groeit.

Ik focus mij op het belang van het geheel en het goede besluit.
En ja af en toe is er ruimte voor mijn gevoelens en huil ik de longen uit mijn lijf om daar niet in te blijven hangen en weer te focussen op dat hij daar blij is en hoe blij de merries en ik zijn met de rust in de kudde.

Machus zit voor altijd in mijn hart.

Waar blijf jij maar mee door modderen? Welk besluit heb jij te nemen om te groeien? Welk besluit is nodig om meer rust en energie te ervaren? Je hoeft het niet alleen te doen. Ik help je graag, want er is iedere keer weer moed voor nodig om een besluit te nemen. Zet je die eerste stap?

Ja, ik wil graag kennismaking (gratis en vrijblijvend)