fbpx

Uit mijn hoofd en in mijn lijf

door | 0 Reacties

Anderen doen het altijd beter. Het is nooit goed genoeg, het kan altijd beter op Instagram en sociale media, je moet meer klanten krijgen en krijg stress door het gevoel van angst; wat als er geen klanten meer komen, waardoor je financiële stress krijgt, dus nog meer druk ervaart en nóg meer het gevoel meer te moeten doen … Dan lukt het niet: de hoeveelheid klanten die je had bedacht blijven achterwege, dan voelt het als falen en sluipt de moedeloosheid binnen, voel je je moe en negatief over jezelf. Je doet nog minder, want nog meer stress oplevert, want van e stress moet je eigenlijk juist meer doen. Ondertussen weet je niet hoe je uit deze negatieve spiraal te komen en je verliest perspectief.

Leeswijzer: voor ‘je’ kan ik heel goed ‘ik’ zetten. Jij?

Werkelijkheid = realiteit

Er komen al zolang ik zelfstandig ben nog steeds nieuwe klanten, of ik nu wel of niet hard mijn best doe, op sociale media zit en inspiratiemails stuur (). Klanten komen omdat ik goed werk aflever en vooral door mond-tot-mondreclame. Financieel is de realiteit dat ik het tot nu toe – al 15 jaar zelfstandige – altijd gered heb, óok als het wat rustiger is, is niet gebeurd waar ik bang voor was, namelijk het financieel redden.

Stroop

Ik heb het afgelopen jaar een jaar gehad, waar het lang als stroop voelde. Het voelde alsof ik maar niet van de streep kwam. Dat het mij moeite kostte, ik weinig energie voelde stromen, in heel veel dingen geen zin had. Dit alles herkende ik niet van mijzelf. Dus ging ik vervolgens heel hard mijn best ging doen om dit te veranderen.

Hoofd versus lijf

Ondertussen werd het qua werk rustig, wat eigenlijk heel fijn was, want ik had eigenlijk wel zin in een pas op de plaats en even meer tijd voor mijzelf. Maar: nu had ik wat meer tijd, kon ik er niet van genieten, want het bracht gelijk ook stress en angst …

Mijn hoofd ging ermee aan de haal en zei me: “Pas op…… je moet goed je best doen, hard werken om weer meer klanten te krijgen etc.”

Mijn wijze deel, mijn lijf!, zei me: “Ooooh wat heerlijk, rust, opladen en herijken.”

Ruzie

Je begrijpt het al. Die twee waren heerlijk ruzie aan het maken. In gevecht, wat alleen maar meer energie kostte. Mijn hoofd vond van alles, mijn lijf vond dat helemaal niet, maar kon die rust zo ervaren.

Het liefst wilde ik een sabbatical nemen en weer een lange tocht lopen (zoals vijftien jaar geleden de Camino), maar dat kon nu niet. Uit mijn hoofd, in mijn lijf. Het heeft bijna een jaar geduurd voordat het mij lukt om de andere oplossing te zien en daar naar te handelen.

Omslagpunt

Ik ben 55 en ben in de overgang. Ik dacht dat ik er redelijk probleemloos door heen aan het komen was. Totdat ik besefte dat het gevoel van stroop, nergens zin in hebben en heel veel dingen stom vinden die ik normaal leuk vind, misschien voor een deel ook hier mee te maken hadden.

Voordat ik ongesteld werd had ik een paar dagen tevoren ook ook altijd een dag dat ik nergens zin in had, het liefst lamlendig op de bank hing en ik alles en iedereen even stom vond. De grondtoon van hoe ik mij het afgelopen jaar voelt komt heel erg overheen met die maandelijkse dag ….

Nu wil ik niet alles op de overgang afschuiven, maar deze ontdekking heeft voor mij wel gezorgd dat ik de mindshift heb gemaakt die nodig was voor verandering die ik dit voorjaar ben gestart. Letterlijk: een overgang, een overgaan in een andere fase.

Ik snapte nu wat er mee te maken had. Door er tegen in gevecht te gaan, door voortdurend over jezelf te oordelen en te vinden dat je van alles moet, put je je alleen maar meer uit. Het helpt niks.

Beslissing

Stoppen!

Stoppen met dat ‘moeten’ van mezelf, stoppen met zo hard mijn best te doen, met mezelf vergelijken met anderen. Mijn lijf is in de overgang, ik heb minder energie. Wat ik doe, doe ik zo goed mogelijk. Ik doe wat ik leuk vind en ik doe waar in zin in heb. En dat is allemaal oké.

Ik ga mijzelf korte sabbaticals geven, af en toe even weg. Tussen het geven van mijn paardencoaching en het behandelen van de honden door. Want dit werk vind ik fantastisch en ik word er blij van.

Direct resultaat

Mijn energiepeil is weer gestegen (het voelt niet meer als stroop), ik geniet veel meer van de dagen en ook als ik niet geniet of er even geen energie is, neem ik dat zoals het is.

En wat denk je?
De klanten stromen binnen, terwijl ik achterover leun (nou ja, min of meer dan) en doe wat ik leuk vind.

Mijn eigen verhaal

Een persoonlijk verhaal dit keer, dankjewel voor het lezen.

Je herkent wellicht dat je een ander vaak beter kunt helpen dan jezelf. Deze inzichten krijgen én ernaar handelen, dat kan pittig zijn. Je zit vaak vast in je eigen verhaal.

Zou je hierbij hulp willen krijgen, van mij en mijn vierbenige collega’s, dan ben je van harte welkom. Ik ben net terug van drie heerlijke weken vakantie en sta weer voor je klaar.